پلان ملی مدیریت حوادث

مقدمـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــه؛
افغانستان یک کشور محاط به خشکه بوده و مساحت آن 652,864 کیلو متر مربع (ref.syb 08-09) میباشد. اقلیم آن بیشتر خشک و دارای زمستان های شدیداً سرد و تابستان های شدیداً گرم میباشد. خصوصیت های ویرانگر طبیعت بطور معمول و همیشگی تأثیرات ناگواری از خود بر جا میگذارند. در بخش شمالی این کشور زمین لرزه (زلزله) یکی از حوادثی است که بیشتر اتفاق می افتد که اغلباً منجر به لغزش های ویرانگر زمین می گردند. سرازیر شدن سیلاب ها و لغزش گل یک امر معمول بشمار میرود. این امر به ویژه در موسم بهار، هنگامیکه برف ها شروع به آب شدن میکنند اتفاق می افتد. اوضاع وخیم در زمستان و برف کوچ ها در ساحات کوهستانی افغانستان که تقریبا 63 درصد ساحه کلی این کشور میباشد نیز از جمله موارد عادی بشمار میرود. در طی ده سال اخیر نیز افغانستان از خشکسالی های درازمدت رنج می برد که بیشتر از 6 میلیون تن را، بخصوص در مناطق جنوبی و شرقی این کشور متأثر میسازد. دیگر اتفاقات معمول عبارت از آفات زراعتی (طاعون)، مانند ملخ ها و کرم ها و همچنان طوفان های ریگی و خاک میباشند. از اوایل سال 1980 بدینسو، بیشتر از 7.5 میلیون تن در اثر وقوع حوادث متأثر گردیده اند. جنگها و برخورد های داخلی منجر به بجا گذاشتن تأثیر ناگوار بر محیط زیست گردیده و به این ترتیب نقش مهمی را در بیشتر ساختن میزان آسیب پذیری و خسارات نا متناسب ایفا مینماید.

پلان ملی مدیریت حوادث در نظر دارد تا سیستم های مدیریت حوادث را در کشور بهبود بخشد. این کار شامل معرفی نقش ها و مسئوولیت های کمیسیون ملی (کمیسیون ملی مدیریت حوادث) و اداره ملی مدیریت حوادث افغانستان همراه با دفاتر ولایتی اش، کمیته ولایتی مدیریت حوادث و وزارت های مربوطه آن، مؤسسات غیر دولتی و مؤسسات بین المللی  بصورت واضح و روشن میباشد. این پلان طرز العمل های کاری برای کاهش خطر، اعاده واکنش علیه خطرات را تشریح میدارد. به همین ترتیب این پلان اصول،  ساختار ها و طرز العمل ها برای کاهش (تخفیف) خطر، آمادگی ، ارزیابی تأثیرات، فعالیت های نجات، امداد رسانی و اعاده را بیان مینماید. این پلان در چارچوب قانون واکنش، مدیریت و آمادگی در مقابل حوادث نافذ در جمهوری اسلامی افغانستان فعالیت مینماید.

شروط این پلان در قدم نخست در حالات اضطراری ملی قابل اجراء میباشد. یعنی، زمانیکه حکومت ولایتی ظرفیت مقابله با حوادث را نداشته و کمیسیون ملی تصمیم بگیرد که برای آنان کمک ها و مساعدت های حکومت ملی جهت اکمال ولایت و ظرفیت های محلی نیاز میباشد. این شرایط موضوعاتی چون ماین پاکی و کشاکش های شخصی را در بر نمی گیرد. 
این پلان انکشافاتی که تا حال حاضر در کشور صورت گرفته است را تشخیص داده و آنرا شامل این روند میسازد. پلان متذکره، تلاش های مؤسسات غیر دولتی و فعالیت های گستردۀ شان را با جوامع محلی و همچنان واکنش فعال آنان در زمان وقوع حوادث  تصدیق مینماید. جامعه مدنی شدیداً دولت افغانستان را در عرصه ارتقای ظرفیت مدیریت حوادث کمک و حمایت نموده است.
برای ادامه مطلب اینجا کلیک نمایید